Oud en Nieuw in La Paz

Nou, gisteren was het dan zover, oud en nieuw in Zuid-Amerika. We waren speciaal snel doorgereisd naar La Paz in Bolivia omdat we graag in een grote stad oud en nieuw wouden vieren. In alle hoofdsteden is het altijd groot feest met oud en nieuw, toch?

Aangezien Pieter behoorlijk ziek was geworden (voedselvergiftiging; gaat nu alweer beter gelukkig), hebben we het Titicacameer een beetje sneller dan gepland bezocht. Dit meer ligt op 3800 meter en is een van de grootste ter wereld. Iedereen claimt dat het het hoogste bevaarbare meer, en het grootste meer ter wereld is, maar dat is onzin. Gewoon om toeristen te trekken natuurlijk. Eigenlijk hebben we alleen de drijvende eilanden bezocht en dat was wel grappig om te zien. Die eilanden zijn volledig van riet gemaakt en drijven op het meer. Op elk eilandje leven een paar mensen in wat rieten hutjes. Jammer dat het heel erg toeristisch is en dat de lokale bewoners niets anders doen dan souveniers proberen te verkopen. Het was helemaal erg toen ze liedjes voor ons begonnen te zingen in verschillende talen. Eerst in het Quechua (oude taal van de Inca´s) en het Spaans, maar daarna ook in het Engels, en zelfs in het Japans (er zaten een stuk of 4 Japanners bij onze groep, helemaal ingepakt met mutsen, handschoenen, sjaals, en 4 lagen kleren; en dat terwijl wij in een t-shirt rondliepen).

Na nog een dagje in Copacabana (de Boliviaanse variant van het strand in Brazilië, maar dan hier met ijskoud water en op 3800 meter hoogte) te zijn geweest zijn we gister dan aangekomen in La Paz.

Zoals gezegd, speciaal voor oud en nieuw hierheen gekomen. Na een beetje navraag te hebben gedaan bij de locals wisten we waar we zouden moeten zijn om 12 uur ´s avonds. Voor 1 euro een fles nep champagne gekocht (appelcider ofzo), en wij om 23.45 de stad in naar het grootste plein. Tot onze verbazing was er vrijwel niemand, en waren alle marktkraampjes nog gewoon open. Dus wij in alle haast naar een ander plein toe lopen, maar daar liepen meer mensen vandaan dan dat er naar toe kwamen... Ik vragen waar de ¨grande fiesta¨ zou moeten zijn, maar de kerel aan wie ik het vroeg snapte er niets van :S Uiteindelijk dus maar weer terug naar het eerste plein, waar om 12 uur zich toch al zeker 50 mensen hadden verzameld. Er was geen groot vuurwerk, een paar vuurpijltjes, wat grondbloemen en wat ouderwetse rotjes. Niet echt zoals we verwacht hadden. Geen lawinepeilen, zware vuurwerkbommen, en ander illegaal vuurwerk.

Gelukkig kwamen we een paar Nederlandse meisjes tegen die we in Copacabana hadden ontmoet en hebben we ons toch nog een paar uur vermaakt. Maar in het algemeen, toch een behoorlijke tegenvaller voor oud en nieuw in een stad van 2,5 miljoen mensen...

Bolivia is trouwens verder een geweldig land. Alles is supercheap (4 uur in een bus voor 1,5 euro; 3,5 euro pp. voor een redelijk luxe hotelkamer; 1 euro voor een hamburgermenu, etc.), overal en altijd is er markt, en overal lopen mensen rond in prachtig gekleurde kleren (beetje jammer dat ze steeds om geld lopen te vragen).

Vandaag hebben we een rustdagje en dan morgen weer verder het avontuur in. Morgen gaan we namelijk downhill mountainbiken op de gevaarlijkste weg ter wereld. (Het schijnt dat hier ieder jaar gemiddeld 26 voertuigen het ravijn in verdwijnen.) Het is een afdaling van 4700 meter naar 1500 meter en dat op een onverharde weg van 3,2m breed, en dan te bedenken dat er ook gewoon verkeer op de weg is. Daarnaast zijn er afgronden tot 1000 meter diep ;) Gelukkig gaan we onder begeleiding van meerdere gidsen en hebben we top materiaal, dus zoveel kan er niet gebeuren. Als Pieter weer een beetje beter is gaan we misschien ook nog wel een berg beklimmen van 6088 meter. Na die Inca trail moet dat toch geen probleem meer vormen.


P.S. Ik ben nog niet echt ingegaan op alle reacties die ik gekregen heb. Alle reacties zijn altijd erg leuk om te lezen, dus ga zo door! Iedereen die een reactie heeft geplaatst kan er zeker van zijn dat ik nog een keer een biertje bij je kom drinken ;)