5825 meter

Pff, wat een dag vandaag. Ben zonet terug van een 2 daagse tocht bergbeklimmen, en voel mijn benen nog behoorlijk. Maar dat verhaal komt later.

Na een aantal dagen in San Pedro (Chili) te hebben gezeten hebben we toch maar weer de overstap gemaakt naar Peru. Wat we gezien hebben van Chili is echt wel mooi hoor, maar het merendeel van de foto´s van het vorige bericht is uit Bolivia. Bovendien is het er verschrikkelijk duur, en gaat je reisbudget ongeveer 3 keer zo hard als in Bolivia.

Het enige wat we nog niet gezien hadden was de maanvallei van San Pedro. Na een kort tochtje met de mountainbike waren we in de maanvallei gekomen waar we de zonsondergang zouden bekijken. Maar aangezien we nog wat uren overhadden besloten we om ook naar een oude zoutmijn te gaan. Hij was wat moeilijk te vinden, maar avontuurlijk was het wel. Je moest naar beneden klimmen aan een stalen touw, en goed opletten dat je niet dieper in de grot viel waar geen touwen hingen. Het was wel bijzonder, en we hebben nog een stukje zout (maar dan eruitziend als glas) meegenomen.
Voor de zonsondergang hadden we de beste plaatsen gevonden en was het adembenemend om zo te wachten op de zonsondergang.

Na een bustocht van zo´n 15 uur zijn we uiteindelijk in Arequipa aangekomen. Een van de mooiste steden van Peru. Uiteraard meteen maar weer 2 tourtjes geboekt om bezig te blijven. We hebben immers nog maar 7 dagen hier.

Gisteren werden we om 07.00 bij ons hostal opgehaald om naar de voet van de El Misti te rijden. Na 2 eerdere pogingen om een berg te beklimmen (de eerste was te duur, de 2e keer was Pieter ziek) waren we nu eindelijk begonnen. Met een 4x4 zijn we op 3400 meter afgezet en vanaf daar zijn we in zo´n 4,5 uur geklommen naar 4700 meter. Waar het beneden nog prachtig weer was, was het boven, bij ons kamp, zwaar bewolkt en ijzig koud. Na een bak spaghetti was het om 18.00 bedtijd, aangezien we er weer vroeg uitmoesten. Om 01.00 wel-te-verstaan! Niet echt een tijdstip waarop ik normaal uit m´n bed kom, maargoed, als je de top wil halen moet je er wat voor over hebben. Ik moet zeggen, heb wel wat koude nachten meegemaakt in de afgelopen 2 maanden, maar hier was het wel erg koud. Niet echt om aan te raden om zo in een tent te slapen.

Na zo´n 5 uur klimmen door de sneeuw(het duurde allemaal wat langer vanwege een trage Duitser in onze groep) waren we uiteindelijk op de top aangekomen. Ademhalen is idd moeilijker op deze hoogte (5825m). De weg naar beneden ging gelukkig een stuk sneller. Gewoon zitten op de sneeuw en je laten glijden. Erg effectief en nog leuk ook.

Nu nog 1 week mooie dingen doen in Peru en dan weer terug naar Nederland.